Rosmalen was in de 15e eeuw waarschijnlijk een heerlijkheid. Aan het begin van de 16eeeuw was er in ieder geval sprake van een heer van Rosmalen. Rosmalen had een schepenbank. Het was mogelijk dat zo’n schepenbank uit twee delen bestond. Aan de ene kant was er een rechtbank die oordeelde over zaken die met de bezittingen van de kasteelheer te maken hadden. Aan de andere kant was er een openbare rechtbank. Vaak hadden de kasteelheren het recht op hoge openbare rechtspraak. Dat betekent dat onder hun gezag dood- en lijfstraffen uitgesproken werden door de schepenbank.

Bij voetboeien komt al snel de gedachte boven aan vochtige kerkers en lange rijen gevangenen die zich voortslepen richting hun cel. Of dat beeld ook heeft gegolden voor Rodenborch, weten we niet. We weten wel dat het normaal was om gevangenen te ketenen. De manier van ketenen liep uiteen: met een blok om het hoofd en de handen, met kettingen aan een andere gevangene, met een duimklem aan een paal en inderdaad ook in hand- en/of voetboeien.

Daarom ligt het voor de hand dat het niet nodig was om een gevangene in een kerker te stoppen. In ketenen was een stevige deur voldoende om iemand binnen te houden. Ook zullen mensen over het algemeen niet lang vast hebben gezeten in een heerlijkheid van het formaat van Rosmalen. Voor de kasteelheer waren het toch extra monden om te voeden. Overigens werden niet alleen gevangenen geboeid. Ook mensen die ‘zinneloos’ of ‘bezeten’ waren verklaard, werden geboeid, om zichzelf en hun omgeving te beschermen.